Sloop van Gentse Bernadettewijk begonnen: politie en deurwaarder aanwezig
In Gent is een aannemer begonnen met de sloop van de Bernadettewijk. De politie en een deurwaarder zijn aanwezig en de eerste huizen worden afgebroken. Voorlopig gebeurt dat ordelijk, er zijn nog geen incidenten gemeld. “Er is vooral tristesse, de mensen vragen zich af waar ze nu gaan slapen”, zegt Simon Clement, één van de actievoerders. Soetkin Desloovere, Belga
Er komen in Gent heel wat daklozen bij en dat kunnen we alleen maar betreuren.
Indien nodig zoeken we zelf een oplossing, er staan genoeg huizen leeg in Gent,
Simon Clement
Sommigen krijgen van de deurwaarder nog een week extra om de woning te verlaten. “Maar wie vindt er nu een huis op een week?”, zegt Clement. “Goed voor hen dat ze een week langer kunnen blijven, maar daarna blijft de vraag hetzelfde. Clement sluit niet uit dat ze nu op zoek gaan naar andere woningen om te kraken. “We eisen oplossingen en anders gaan we die zelf opeisen.
Sloop Bernadettewijk in Gent kan starten, krakers krijgen week om te vertrekken
190 sociale woningen in de Sint-Bernadettewijk in Gent gaan binnenkort definitief tegen de vlakte. De sociale woonwijk kwam enkele jaren geleden in het nieuws omdat mensen er in erbarmelijke omstandigheden leefden. Krakers proberen de sloop nog te verhinderen door huizen te bezetten, maar moeten nu op bevel van de vrederechter binnen de 8 dagen weg.
Soetkin Desloovere VRT News
ma 08 aug 13:18
Het wordt al jaren aangekondigd, maar binnen enkele weken is het dan toch zover: de Sint-Bernadettewijk in Gent wordt gesloopt. De sociale woonwijk bestaat uit zo’n 190 woningen die erg verouderd zijn. Alle bewoners hebben intussen een nieuw onderkomen gevonden, maar uit protest tegen de sloop worden verschillende woningen wel nog gekraakt. “Tussen de 50 en 60 huizen zijn gekraakt, maar hoeveel krakers er verblijven, is niet duidelijk”, zegt Marc Heughebaert van woonmaatschappij WoninGent.
Krakers die na een week niet vertrokken zijn, kunnen uitgezet worden.
Nu de woonmaatschappij de sloopvergunning verkregen heeft, moeten de krakers eruit. “Daarvoor hebben we in juni een vonnis gekregen waarbij de vrederechter ons toelaat om mensen die na een week niet vrijwillig weggegaan zijn, uit het huis te zetten”, vervolgt Heughebaert. “We gaan ervanuit dat veel krakers vrijwillig zullen vertrekken. Dat was in het verleden ook het geval bij andere projecten.”
Bouw 250 woningen start in 2026
En dan kan de sloop eindelijk starten. Op de site komen 250 nieuwe sociale woningen, maar het project zal enkele jaren duren. “Momenteel doorlopen we een procedure om een ontwerper aan te stellen. Die zal normaal gezien in januari 2023 een masterplan opmaken voor de buurt. We gaan ervanuit dat het plan in de loop van 2025 rond moet zijn. Dan kunnen we een omgevingsvergunning aanvragen en een aanbestedingsdossier maken. Vanaf 2026 zou er dan gebouwd moeten kunnen worden.”
De Sint-Bernadettewijk kwam in 2018 in het nieuws omdat de bewoners er in erbarmelijke omstandigheden leefden. De woonmaatschappij besliste dat een grondige renovatie niet meer mogelijk was en dat er dus nieuwe huizen moesten komen.
Johan: Vraag die ik me stel, waarom werden deze huisjes zo verwaarloosd en waarom moet de sloop nu in volle wooncrisis om maar binnen jaren (2030) de bouw te kunnen finaliseren? Er moet zelfs nog een ontwerper aangesteld worden waarvoor ze twee jaar voorzien. Begrijpe wie kan
OPROEP
Dag allen
Wie het nieuws nog niet zo vernomen hebben: ´De kogel is door de kerk voor de Bernadettewijk.`Het zijn berichten die we al eerder hoorden: ´het doek is gevallen`, ´de beslissing beslecht`… Iedere keer krijgen we deze woorden zonder veel dialoog vanuit WoninGent. Deze maal komt er een uitzetting, over 8 dagen. Voor 50-60 gezinnen betekent dit een einde aan een dak boven hun hoofd. Voor de sans papiers en enkele Slovaakse gezinnen komt het nieuws hard aan. Alles gaat plots heel snel voor hen.
We willen graag enkele punten opwerpen en vragen om steun vanuit het middenveld. Enerzijds om een oplossing te vinden voor deze mensen, anderszijds om de keuze niet zomaar te aanvaarden. Er komen nog heel wat dossiers als de Bernadettewijk op ons af, er staan genoeg sociale woonwijken in verval. Dit hele verhaal is een belangrijk precedent voor alle sociale huurders in Gent.
Vanuit Bernadette Blijft zijn we verontwaardigt dat er gekozen wordt voor een braakliggend terrein midden in een wooncrisis en dat voor 3 jaar lang. Er kon gekozen worden om de bewoners drie jaar langer te laten blijven en samen een plan te bedenken voor de toekomst van de tuinwijk van de 21ste eeuw.
Wat ook drie jaar huurinkomsten had betekent, 125 plaatsen op de wachtlijst die nu niet door een verhuis maneuver zijn ingenomen en als laatste de kans om op een andere manier met sociale huurders om te gaan. Hen niet als objecten te behandelen, maar als subjecten die mee hun leefomgeving vorm kunnen geven. Dat er een tijdelijke invulling komt op een braak terrein, hadden we zien aankomen. De stad gebruikt die woorden maar al te vaak om toekomstige projecten en de wachtperiode ernaar toe goed te praten. We stellen dat er nu een tijdelijke invulling bezig is. Die aan mensen in precaire woonomstandigheden een huis en gemeenschap kan aanbieden. Er wordt samen in de tuin gewerkt, er is kinderopvang, concerten, volkskeuken etc. Waarom kan dit niet blijven bestaan? Welke sociale tijdelijke invulling kan er nu komen op een braak liggend terrein?
We roepen op om vanuit het middenveld druk te zetten om deze beslissing om te draaien. Om in dialoog te gaan met diegene die hun woonrecht opeisen en een bezetting ter bede af te sluiten, samen met een sociaal engagement om mensen te ondersteunen in de wijk.
We vragen ook nu al om directe hulp inzake de verhuis, wij zitten met ons handen in het haar waar de sans papiers, Slovaken en Roma naar toe kunnen. De stad biedt niets aan, buiten leegstand en bestraft het kraken keihard. Wie hulp kan bieden, u kan ons best contacteren via telefoon:
04 95 71 63 47 (Simon)
Of mail: batko_makhno@protonmail.
3 jaar braak? Dan liever een kraak!
Alvast bedankt!oW
auteur en adres gekend redactie
– circulair slopen
– een deel van de units slopen
WoninGent heeft niet de ambitie en de competenties om zulke zaken te realiseren. Er is ook geen tijd meer om dat nog af te spreken. Dergelijke zaken moeten in een contract met een firma staan. Ook voor de organisatie van de werf is dit niet haalbaar. Normaal gaan ze eerst overal zoveel mogelijk asbest verwijderen zodat de andere werken wel veilig kunnen gebeuren.– sociale tewerkstelling
– de tijdelijke invulling na de sloop
– lessen leren uit Bernadette voor andere wijken
– kritische blikken op hun nieuwe plannen voor de Bernadettewijk
– Te duur
– Geen enkel mens op straat/recht op wonen, van de Gentse middenveldorganisaties
– Stadsdebat Pand
– Housing Action Day
– Hildegarde met haar strijd tegen de studentenkotenmaffia’s die geen strobreed in de weg gelegd worden…
ENORM protest tegen sloop van sociale woonwijk:
“Dit is onverantwoord midden in een wooncrisis”
GENT – WONINGOOT. Die persiflage op de naam van de sociale woonmaatschappij WoninGent is deze week in koeien van letters aangebracht in de straten van de Sint-Bernadettewijk.
Activisten die de leegstaande sociale woningen in de wijk bezetten, zijn boos omdat de oude woonwijk volledig tegen de grond moet. Ze vragen om de wijk blok per blok te vernieuwen en niet in één beweging te slopen. “Het is onverantwoord dat midden in een wooncrisis tweehonderd huizen gesloopt worden.”
Een vijftigtal van de versleten huisjes is ondertussen gekraakt en bezet door voornamelijk Oost-Europese gezinnen, maar die moeten volgende week weg. “WoninGent koos voor een hardvochtig beleid en ontwortelt een gemeenschap die al ondertussen bijna een eeuw gedijt”, zeggen de actievoerders in een verklaring.
De actievoerders zeggen het er niet bij te laten. “We willen een voorbeeld zijn voor elke wijk die hetzelfde lot als Bernadette tegemoet gaat. Dat er opnieuw niet wordt gekozen voor dialoog, toont weinig hoop voor komende gelijkaardige dossiers in Gent.”
Uw reactie hier? mail naar johan@teduur.be
Over solidariteit en kraken
De strijd over het lot van de Bernadettewijk lijkt gestreden. Na drie jaar verzet zijn de oorspronkelijke bewoners ge-herhuisvest, de oorspronkelijke krakers (van Bernadette Blijft!) gedwongen uitgezet door de vrederechter en de ‘nieuwe’ krakers eveneens uitgezet op bevel van de vrederechter. Deze onderstaande tekst omdat ik niet akkoord ga met de versie zoals die door Marc Heughebaert, voorzitter van WoninGent, weergegeven werd over wat er werkelijk gebeurd is in de wijk. En omdat zowel activisten en middenveld beter kunnen leren uit deze strijd. Opdat dit niet meer gebeurd. En omdat het anders had kunnen lopen indien krakers, activisten en middenveld deze strijd volledig omarmd hadden en als hefboom gebruikt om het huidige beleid omver te werpen.
Omdat je realistisch moet zijn, en het onmogelijke moet eisen.
“If there is no struggle there is no progress. … Power concedes nothing without a demand. It never did and it never will.” –Frederick Douglass, 1857.
Enkele verdiensten van de strijd
De strijd om de toekomst van de sociale woningen in de Bernadettestraat zette (on-)betaalbaar wonen op de (Gentste) agenda. Aanvankelijk was het een alliantie van krakers, activisten en sociale huurders die de kat de bel aanbond. Er was reeds verzet vanuit de wijk vanaf het moment dat de sociale huurders te horen kregen dat de wijk ontruimd zou worden en gesloopt (juni 2020). Vanaf dat moment volgde de ene na de andere actie elkaar op tot een sterftegeval het verzet wat deed afnemen…
En dan was er de kraak op de kerstdag van 2020. ‘Een kerstgeschenk’, aldus Christian Pijcke. De krakers gingen meteen aan de slag om met de buurt in dialoog te gaan en een emancipatorisch proces op gang te zetten. Om te zien hoe ze solidariteit en zelf-emancipatie in de praktijk konden brengen. Elke zondagnamiddag was er een buurtbijeenkomst, georganiseerd door krakers en enkele activisten, waarbij er op een bottom-up manier gediscussieerd werd over wat de volgende stappen waren in het behoud van de Bernadettewijk. Er werd een wekelijkse flyer gepubliceerd, het idee van een alternatief planbureau werd uitgewerkt, acties werden op poten gezet, mensen hun stemmen werden versterkt.
De krakers gingen meteen aan de slag om met de buurt in dialoog te gaan en een emancipatorisch proces op gang te zetten
Er werd in eerste instantie geluisterd naar mensen die ons tot voor kort onbekend waren. Dat is wat je doet als je solidariteit praktiseert en uitgaat van zelf-emancipatie[i]. Beiden zijn keerzijden van dezelfde medaille. Als je solidariteit praktiseert met sociale huurders (als kraker), maak je jouw strijd ondergeschikt aan de strijd voor het behoud van de wijk. De zelf-emancipatie van álle bewoners van de wijk komt voorop te staan. Dialectisch gezien maakte die zelf-emancipatie van alle bewoners uiteindelijk ook dat de krakers als volwaardige bewoners van de wijk werden opgenomen en dat de solidariteit naar krakers en mensen in woningnood versterkt werd.
Doorheen de rechtszaak om de krakers van Bernadette Blijft! eruit te zetten kozen uiteindelijk dertien mensen om zich burgerlijke partij te stellen opdat de krakers in de wijk konden blijven: solidariteit. Krakers werden wijkbewoners, wijkbewoners werden krakers/activist (of gingen toch zo ver om in een rechtbank te willen gaan pleiten waarom de bezetting deel uitmaakte van hun strijd).
Blok per Blok
WoninGent was niet gediend met de kraak en koos direct voor criminalisering. In concreto probeerden ze de krakers direct via gerechtelijke weg uit te zetten. De eerste krakers hebben steeds opengestaan voor dialoog en overleg met WoninGent, met het oog op belangenverdediging van de nog aanwezige huurders. Met het oog op een alternatief plan voor de wijk. Waarbij rekening gehouden werd met de kennis die de huurders hebben over hun wijk. Een wijk waar velen al veel langer woonden dan dat Heughebaert in dienst was van WoninGent. Een alternatief plan dat ecologischer was, betaalbaar, menselijk en sociaal. Een links bestuur hoor ik u zeggen? Verre van.
Doorheen dat proces van wekelijkse zondagen werden de lijven en stemmen van de aanwezigen versterkt en werden acties democratisch gepland. Iedereen was steeds welkom. Bij de krakers van Bernadette Blijft is er nooit een intellectualistische tendens geweest waarbij sommigen meer ´waard´ waren. Omdat solidariteit, zelf-organisatie en zelf-emancipatie geen holle praktijken zijn voor sommigen.
WoninGent en het stadsbestuur deden veeleer neerbuigend over de mogelijkheid dat sociale huurders en krakers zélf kunnen nadenken en organiseren
WoninGent en het stadsbestuur deden veeleer neerbuigend over de mogelijkheid dat sociale huurders en krakers zélf kunnen nadenken en organiseren. In dat kader van neerbuigend zijn over het feit dat sociale huurders en krakers kunnen weten, denken, praten,… kunnen we ook spreken over epistemologische onrechtvaardigheid. Epistemologische onrechtvaardigheid omdat de manier hoe de werkelijkheid gekend werd door de huurders en activisten systematisch ontkend werd of verdraaid, en op die basis is er nooit sprake geweest van een dialoog. Eerder van negeren, repressie, betweterij, … in elk geval: het bestuur van WoninGent wist beter wat goed was voor haar huurders dan haar huurders zelf. Over paternalisme gesproken.
Voor een dialoog moet je met twee zijn
Dat proces van in dialoog treden viel van in het begin in dovemansoren. De zaak rond de ´schimmel-´wijk was in de aanloop naar de verkiezingen in 2018 gemediatiseerd en gepolitiseerd geraakt en de wijk platsmijten was hetgeen waarover een politiek akkoord was bereikt (in de politieke meerderheid na de verkiezingen in datzelfde jaar). De zaak was beklonken. En ondanks alle strijd is er nooit enige politieke openheid gecreëeerd om die beslissingen terug in vraag te stellen. Het punt van Bernadettte Blijft! is echter: deze beslissingen in vraag stellen is tot op het laatste moment mogelijk geweest. Men koos voor de harde hand. Rechters, deurwaarders en de gewapende arm.
Even recapituleren naar de eisen die Bernadette Blijft stelde aan WoninGent. Wat met het gegeven dat er nooit antwoord kwam op onze vraag voor een nieuwe onafhankelijke haalbaarheidsstudie waarbij het scenario van een blok per blok renovatie ook werkelijk onderzocht werd? Wat met onze kanttekeningen over de haalbaarheidsstudie die met haken en ogen aan elkaar hing? Bijvoorbeeld: wat met het gegeven dat er niemand van de aanwezige sociale huurders een onderzoeker over de vloer heeft gehad om de vochtigheid en leefbaarheid van de woningen op te meten? Dat het onderzoek gebaseerd bleek op enkele lukraak geplukte woningen? Wat met het feit dat een blok-per-blok renovatie ecologischer en goedkoper zou zijn geweest? Om maar te zwijgen over de menselijke en sociale kant van het verhaal? Wat met de erfgoedwaarde van de wijk? Wat met de betaalbaarheid voor sociale huurders? En: moet dergelijk democratisch debat niet iets zijn waar het stadsbestuur ons dankbaar moet voor zijn? Dat dergelijk debat gevoerd werd door activisten en sociale huurders die allemaal belastingen betalen? Want daar gaat het over. Dit is gemeenschapsgeld. Waarde lezer: le patron, c’est vous!
Maar kritische vragen stellen over waar belastingsgeld naartoe gaat lijkt niet iets wat burgers in dank wordt afgenomen. Kritisch burgerschap is schoon op papier, maar werkelijk aan ´burger´ politiek doen bekoop je met rechters, deurwaarders en in laatste instantie de gewapende arm. Althans, dat blijkt in de Bernadettestrijd.
Verschillende types krakers of toch gewoon een uitzettingsbeleid?
De les die activisten kunnen trekken uit de strijd in de Bernadettewijk is niet dat er verschillende types krakers zijn, zoals Marc Heughebaert betoogt in een artikel op vrt nws. De oorspronkelijke groep krakers (Bernadette Blijft!) zat in woningnood, net als de groep krakers die er recent woonde.
Dat er op het einde ook andere motivaties om te kraken en problematieken aanwezig waren zal niemand ontkennen. De oorspronkelijke krakers van Bernadette Blijft! hadden de strijd verder kunnen zetten door na de rechtzaak het proces verder te zetten en te solidariseren met nieuwe krakers en misschien, vrij waarschijnlijk, had dat tot een ander resultaat geleid… Jammer genoeg koos WoninGent er niet voor om in dialoog te gaan en een bezetting ter bede toe te laten (dat had perfect gekund) maar liet ze de wijk verkommeren om dan argumenten te meer te hebben om tot uitzetting over te gaan. Kraken is gebruik maken van je woonrecht én van leegstand.
Kraken is gebruik maken van je woonrecht én van leegstand
Wij, verworpenen, moeten ons niet laten verdelen door de gevestigde orde. Het middenveld bleef opvallend afwezig. Was het niet deels een doelpubliek (sommige roma-families woonden er, sans-papiers, daklozen, er was een drugsproblematiek,…) waar ook het middenveld aansluiting bij kon vinden? Hadden we niet samen kunnen strijden voor het behoud van een wijk waar ondertussen terug een 200-tal mensen hun onderdak in hadden gevonden? Zegt dit niet genoeg over de schrijnende onrechtvaardigheid en waar de prioriteiten van dit stadsbestuur liggen? En bij uitbreiding: het middenveld?
Men zal starten met de sloop zodra de uitzetting afgerond is. Om in vier jaar te starten met de bouw van sociale woningen. Wat met die tussentijd? Hadden in tussentijd sociale woningen geen dienst kunnen doen als tijdelijke woonst? Iedereen weet het antwoord. Je moet gewoon je nek uitsteken. Maar dat bleek opvallend moeilijk voor o zo velen. Men mag zoveel opbouwwerkers en subsidies vrijmaken, als concrete woningnood opgelost wordt door zoiets als kraken dan heb je weinig aan een opbouwwerker die achteraf komt vragen hoe het met je gaat als je op straat gezet bent.
Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral.
.
