Er komt vanaf 1 januari 2024 een alweer een hoop nieuwe ‘strengere’ regels wat betreft huurders van sociale woningen. Groepen worden erin geviseerd, met de menselijkheid gaat het steil bergaf. Rechts, rechtser, rechtst.
Critici bestempelen dit terecht als een manier om de aandacht af te leiden van het echte probleem.
Het feit dat Diependaele (door weekblad Knack als minister van dakloosheid uitgeroepen) er niet in slaagt om genoeg sociale woningen te bouwen. Mijn inziens een strategische keuze.
Er is genoeg ontleencapaciteit, maar men krijgt het budget niet rond mede door de ingrijpende grote hervorming van de huisvestingssector. Daardoor werden vorig jaar bijna geen sociale woningen gezet. Meer nog, hij slaagt erin zonder veel tegenstand, om ei zo na een half miljard door te sluizen naar de privésector.
“Om meer maatschappelijk draagvlak te creëren voor sociale huisvesting, moeten we ervoor zorgen dat de woningen gaan naar wie er effectief recht op en nood aan heeft. Misbruik en fraude moeten eruit gefilterd worden”, oppert de N-VA-minister. Dit is je reinste onzin ‘meer maatschappelijk draagvlak creëren’ net omdat hij de ene na de andere aanval poneert op het monument ‘sociale volkshuisvesting met een ondertoon als: het zijn profiteurs, bedriegers, luieriken,… En we moeten toegeven, zijn stigmatisering werkt.
Een maatregel waarmee hij zich op de borst kan kloppen bij zijn kiespubliek: “Wie meer dan 25.000 à 43.000 euro bezit – het bedrag hangt af van de gezinssituatie – kan geen sociale woning meer krijgen. Om hoeveel % van de aanvragen zou dit gaan denk je, 0.000000001% ?
Hij omzeilt het arrest van het Grondwettelijk Hof wanneer hij terug gefloten wordt over de uithuiszetting bij overlast. In plaats van de sociale diensten te versterken en voldoende te bemannen kiest hij voor uitsluiting, de straat op! Een hond gooi je nog niet buiten, laat staan een mens op sukkel.
Met de maatregel om expliciete voorrang te geven aan mensen die al jaren in de gemeente wonen en dit als een vereiste in te brengen in de toewijs, zorgt hij voor ‘het eigen volk eerst’ principe. De problematiek om werk en leven in overeenstemming brengen is vreemd aan hem.
Wie een te grote sociale woning huurt, moet nu al 32 euro extra betalen per overtollige kamer.
Dat wordt straks 57 euro. En ook de regels worden strenger. Stond een koppel tot nu toe voor
twee kamers, dan is dat straks nog maar één kamer. Vanaf twee kamers te veel is er sprake van
onderbezetting. Met de nieuwe regels stijgt het aantal “onderbezetters” van 14.000 naar 20.500.
Wie te groot woont, krijgt een aanbod om te verhuizen naar een kleinere sociale woning. Die
moest tot nu toe in een straal van 5 km liggen. Dat wordt straks 15 km.
Vlug gerekend betekend dit tussen de 14 en 30.000.000 miljoen euro meer te betalen voor de getroffen groep huurders. Huurders die daar niet voor getekend hebben bij hun huurovereenkomst. Spelregels veranderen tijdens het spel is oneerlijk! Maar je zou een aanbod krijgen van een andere woning, die er wellicht niet is, en als die zich toch zou aandienen, mag je uw buurt vaarwel zeggen. Dat kan tellen.
En nog maar louter op het menselijk vlak, een gezin met kinderen laat zijn kroost groot worden in een volkshuisvestingswoning. Dit zijn nooit grote woningen, integendeel het is vaak behelpen. De kinderen zwaaien uit en je krijgt iets meer ruimte. De strijk kan nu in een aparte kamer, hoeft niet meer in de te kleine keuken. Kleinkinderen kunnen op bezoek, in het week end kan er al eens eentje blijven slapen bij oma en opa. Al dit wordt onmogelijk wanneer Diepdal zijn zin krijgt. Menselijkheid is totaal afwezig, in de winter van hun leven moeten ze ophoepelen uit de buurt waar ze jaren gewoond hebben. Net wanneer je dank zij je buurt en de opvang langer kunt blijven wonen en niet vroegtijdig naar een sterfhuisinstelling moet vertrekken. Wie weigert beland op straat.
Het onevenwicht tussen de huur van een sociaal kantoor en een woningmaatschappij is groot, veel te groot. Maar voor de goed nieuws show gaat hij deze zogezegd eenvormig brengen. Twee zaken, de kost wentelt hij af op de grootste groep huurders en de baten zijn voor diegene die nu via een sociaal kantoor huren. De maatregel is een maat voor niets voor de ontvangers, voor de anderen alweer meer betalen. En het begint heel zachtjes, maar je kan er alles op verwedden, ook dit gaat omhoog. Beleid voeren op de kap van de zwaksten, dat kan alleen een Nva’er zoals Diependaele.
Niemand kan zich nu laten inschrijven, de centrale inschrijvingsbank is nog niet operationeel. Meer nog iedereen moet zich opnieuw laten aanmelden. Indien ze dit niet doen, verliezen ze hun plaats op de wachtlijst waar velen al jaren op staan. Een handige truc om de wachtlijsten te doen dalen en dit dan opgeklopt in een verkiezingspamflet te oreren: ‘het beleid werp vruchten af, het aantal mensen op de wachtlijst daalt zienderogen’
Waarom hij dat doet met de volkshuisvesting ligt voor de hand, de N VA heeft in deze sector geen garen te spinnen en alleen door dit aan te vallen kan hij zich versterken tegenover zijn achterban. De ‘collateral damage’ jammer genoeg inherent aan elke oorlog, wordt betaald door de gewone mensen.
Op 14 december word ik gehoord in de commissie wonen van het Vlaams Parlement. Het belooft.
Johan de Troyer, sociale huurder.
